Montfoort neemt plaats op de achterbank, een gemiste kans

Het trotse stadje Montfoort in het Groene Hart zegt stoer: ‘Wij doen niet mee met het klimaatakkoord, want we vinden windturbines niet mooi’ én ‘de manier waarop het aan ons gevraagd is, bevalt ons niet’. Dit zijn de belangrijkste argumenten die tijdens de raadsvergadering op 27 september naar voren zijn gebracht door de tegenstanders van de RES (Regionale Energie Strategie). Een strategie, waarin afgesproken wordt dat wij óns deel bijdragen aan de energietransitie. Niet of er windmolens komen, niet hoeveel wij als Montfoort bijdragen, maar slechts een afspraak met 16 gemeenten dat wij onze bijdrage zullen leveren. Al onze 15 buurgemeenten hebben al vóór deze regionale strategie gestemd. Het is dan ook onbegrijpelijk en beschamend dat de raad van Montfoort in meerderheid heeft besloten om dit commitment niet aan te gaan, het stuur los te laten en plaats te nemen op de achterbank. Montfoort houdt zich afzijdig, maar steekt wel -in goed Hollandse traditie- het vingertje op: ‘De anderen moeten het oplossen, laten wij de molens op zee zetten, laat het buitenland stroom voor ons maken, zorg dat China een grotere inspanning doet etc. Maar vooral: val ons niet lastig!’

En daar zitten we dan als voorstaanders van de energietransitie in een combinatie van verbazing, woede en schaamte.

Dit is echter zeker niet het einde van het verhaal. We zijn dan wel dat stoere dorp dat zijn eigen belangen voorop stelt, maar in tegenstelling tot het Gallische dorpje uit Astrix en Obelix hebben wij geen toverdrank. Binnenkort zullen de Romeinen (lees: de provincie) voor onze poorten staan en zorgen dat we weer netjes in de pas lopen. Hoe, dat gaan we lezen in het volgende boek.

Gelukkig zijn er binnen Montfoort nog partijen zoals Progressief Akkoord, D66 en de Christen Unie die die wél verantwoordelijkheid willen nemen. Naast deze partijen zijn er naar mijn mening een groot aantal mensen in onze gemeente, die eveneens de moed hebben om de waarheid onder ogen te zien, de noodzaak voelen om hun stem te laten horen en voorstander zijn om maatregelen te nemen, ook door Montfoort.

In het belang van de leefbaarheid op onze planeet voor de volgende generaties, wordt het dringend tijd om het tij te keren, zoals de ondertekenaars van het klimaatakkoord van Parijs van ons verwachten. De snelle opwarming van de aarde , waarvan de klimaatgevolgen wereldwijd al zichtbaar zijn, vraagt om een grote collectieve inzet en is geenszins gebaat bij lokale politici die de andere kant uitkijken.

 

Leo Hammendorp

Fractievoorzitter Progressief Akkoord